Oorsuizingen, de “schreeuw” van het lichaam!

 

oorsuizenOorsuizingen of tinnitus behoren tot de klachten die zeer moeilijk te genezen zijn omdat de oorzaak meestal een combinatie is van lichamelijke en geestelijke factoren. De lichamelijke factoren kunnen een beschadiging aan de spieren van het binnenoor zijn, door langdurige blootstelling aan harde geluiden, gecombineerd met hoge bloeddruk. De geestelijke factoren zijn veelal het gevolg van stress veroorzaakt door de persoonlijkheid van mensen met tinnitus: ze willen alles zelf doen, kunnen geen nee zeggen, en nemen te veel hooi op hun vork. Agressie wordt niet geuit maar richt zich naar binnen en ontlaadt zich in de vorm van een ‘innerlijke schreeuw’: oorsuizingen. Veel oefeningen zijn erop gericht om dit patroon te doorbreken. Dat gebeurt door stress te reduceren, het lichaam beter te aarden, angsten te verminderen en het zelfbewustzijn te versterken. Bij oorsuizingen is er te veel energie geconcentreerd in hoofd, hals, nek en borstkas, en te weinig in het bekkengebied, benen en voeten.

Tinnitus en stress

Alhoewel tinnitus primair een aandoening is van het akoestische systeem, is de verbinding met het vegetatieve zenuwstelsel zodanig evident en belangrijk, dat dit aspect niet alleen aandacht verdient, doch in feite de sleutel tot de genezing inhoudt. Wetenschappers hebben de laatste jaren meer en meer aanwijzingen dat oorsuizingen het gevolg zijn van een vorm van dystonie (onbalans) van het vegetatieve zenuwstelsel. Het vegetatieve zenuwstelsel is dat gedeelte van ons zenuwstelsel, dat buiten onze directe wil om bepaalde functies regelt. Als we bijvoorbeeld een hap eten doorslikken, dan zorgen de zogeheten peristaltische bewegingen van de slokdarm voor het transport van het voedsel naar de maag. Dit geschiedt buiten onze wil om, vandaar dat dit gedeelte van ons zenuwstelsel ook wel het autonome gedeelte wordt genoemd. Het vegetatieve zenuwstelsel bestaat uit twee gedeelten: het sympathische en het parasympathische gedeelte. Het sympathische gedeelte is gebonden aan actie; het parasympathische gedeelte aan rust. De twee gedeelten dienen met elkaar in balans te zijn, waardoor herstel optreedt en men ‘evenwichtig’ en rustig actief wordt. Een voorbeeld hoe het sympathische gedeelte aan actie is gebonden, kan men vinden in een tijger die op het punt staat om zijn prooi te bespringen. Het vegetatieve zenuwstelsel zorgt op dat moment, dat er een zeer grote injectie van adrenaline in het bloed plaats vindt, waardoor de tijger in staat is tot een explosieve krachtsinspanning. Volgt er geen sprong, dan wordt de adrenaline uit het bloed gewerkt door andere vormen van krachtinspanning, bijvoorbeeld lopen. Bij de mens werkt dit net zo, alleen hebben we in onze beschaving meer te maken met geestelijke inspanning dan met lichamelijke. Wanneer men nu een periode meemaakt van te veel spanningen (te veel werk, te veel zorgen, te veel ergernis), dan wordt het vegetatieve zenuwstelsel als het ware hysterisch: wanneer het maar actie ruikt dan begint het al te pompen. De twee delen (sympathisch en parasympathisch) raken in onbalans en men lijdt aan vegetatieve “dystonie” oftewel vegetatieve onbalans. Dit heeft onder andere het effect dat het kan leiden tot orgaanstoringen. Het verband tussen tinnitus en vegetatieve dystonie is uit allerlei verschijnselen evident. In het vegetatieve zenuwstelsel is een verbinding van oor naar maag. Immers: evenwichtsstoornissen (die zetelen in het oor) leiden tot misselijkheid. Significant is hier niet de evenwichtstoornis, maar de directe betrokkenheid van het vegetatieve zenuwstelsel bij de tinnitus. Zo kunnen maag-, lever-, en nierklachten te maken hebben met tinnitus, waarbij de oorsuizingen ge

woon een signaal zijn en geen ziekte.

De orthomoleculaire oorzaak van oorsuizingen

Het lichaam produceert veel geluiden: het bloed stroomt, spieren spannen samen, het hart klopt en de darmen ruisen. Toch dringen deze geluiden maar zelden tot ons bewustzijn door. Soms kan een lichamelijke aandoening deze geluiden versterken, waardoor ze wel gehoord worden. Dat kan een bloedvatafwijking in het binnenoor zijn. Of een oorsmeerprop. In de meeste gevallen is er echter geen aanwijsbare bron te vinden die de oorsuizingen veroorzaakt. Tinnitus is dan een symptoom van een andere ziekte, net zoals koorts door verschillende ziekten kan optreden. Oorsuizingen worden in ieder geval rechtstre

eks veroorzaakt door: • afsluiting van de gehoorgang door bijvoorbeeld oorsmeer, water of een watje • beschadiging van het trommelvlies • ontstekingen • ziekte van Ménière • Otosclerose (doofheid door verharding van het rotsbeen, benige fixatie van de stijgbeugel) • erfelijke slechthorendheid • plotseling hard geluid • herhaalde blootstelling aan te veel lawaai • hardhorendheid • medicijngebruik • hoge bloeddruk

Oorsuizingen kunnen ook het symptoom zijn van een voedselallergie

Tyramine- en histamine houdende voedingsmiddelen, de smaakversterker glutamaat, salicylaten en additieven (E-nummers) zijn allemaal stoffen in de voeding die d

e oren onaangename signalen geven dat er elders in het lichaam iets niet goed gaat. In de Traditionele Chinese Geneeskunde zijn oorsuizingen een symptoom van een onbalans in de leverenergie en de nierenergie. Zodra er sprake is van een zogenaamde leveruitputting worden naast de oorsuizing ook de volgende klachten gezien: duizeligheid, slaapproblemen, buikklachten, chronische ontstekingen en hooikoorts. Bij een zwakke nierenergie komen combinatieklachten voor als: lage onderrugklachten, slechte concentratie en korte termijn geheugen, sterke zoutbehoefte en opvliegers.

Oorsuizingen: hinderlijke signalen van lever en nieren

Het idee dat chronische ziekten vormen zijn van vergiftiging van het metabolisme (stofwisseling) is de laatste jaren aan een opmars bezig. Vooral via de darmen en de luchtwegen komen dagelijks veel gifstoffen het lichaam binnen. Deze organen zijn daarom een belangrijke schakel in het proces van het ontstaan van ziekten. Via onder andere de voeding, het drinkwater en via het inademen van vervuilde lucht neemt het lichaam allerlei schadelijke stoffen op. Deze gifstoffen hopen zich vervolgens op in weefsels en organen.

Bij een zwakke leverenergie wordt in de Traditionele Chinese Geneeskunde een relatie gelegd met een toename van reacties op voedsel. Volgens de Oosterse geneeswijze wordt o.a. bij een uitgeputte leverenergie meer verterings- en stofwisselingsproblemen waargenomen. Daardoor kunnen reacties zich voordoen op: tyramine- en histaminerijke voedingsmiddelen (o.a. wijn, chocola, specerijen, worst, kaas, zuurkool, sinaasappel, noten, krenten, rozijnen) de smaakmaker glutamaat, salicylaten, additieven (E-nummers), kinine (in o.a. tonic, bitter lemon, wijn, sterke drank). Ook in de Westerse geneeskunde is bekend dat bij vermindering van o.a. de methylering van de lever histamine niet goed meer verwerkt kan worden. Daardoor veroorzaakt een verzwakte lever of minder goed functionerende nieren ook tinnitus.

Wil je graag dit probleem ondersteunen met de heilzame werking van etherische oliën? Lees dit artikel over Juniper en Helichrysum.

Boek vandaag nog je luistertest om jouw situatie te kunnen analyseren in te kijken hoe onze therapie kan helpen, via info@dyob.be of 0398/295339 of via online reserveringen.

Referenties: 1. Stuerz K, Lafenthaler M, Pfaffenberger N, Kopp M, Gutweniger S, Guenther V. Body image and body concept in patients with chronic tinnitus. Eur Arch Otorhinolaryngol. 2009 Jul;266(7):961-5 2. Savage J, Cook S, Wadell A. Tinnitus. Clin Evid (Online). 2007 Aug 1;2007. pii: 0506 3. Bulbul SF, Bayar Muluk N, Cakir EP, Tufan E. Subjective tinnitus and hearing problems in adolescents. Int J Pediatr Otorhinolaryngol. 2009 May 19 4. Savastano M, Brescia G, Marioni G. Antioxidant therapy in idiopathic tinnitus: preliminary outcomes. Arch Med Res 2007; 38(4):456-9 5. Pirodda A, Brandolini C, Raimondi MC, Ferri GG, Borghi C. Tinnitus as a warning for preventing vasovagal syncope. Med Hypotheses. 2009 May 15. 6. Khan M, Gross J, [..], Mazurek B. A pilot clinical trial of the effects of coenzyme Q10 on chronic tinnitus aurium. Otolaryngol Head Neck Surg Bron : Orthofyto nr; 76 – 2009